-
1 zaprzeć\ się
zap|rzeć sięсов. 1. отпереться, не признаться;\zaprzeć\ sięarł się wszystkiego он ни в чём не признался; он от всего отпёрся;
2. kogo-czego отречься от кого-чего;\zaprzeć\ się się przyjaciół отречься от друзей; \zaprzeć\ się się własnych słów отречься (отказаться) от своих слов;
3. упереться;\zaprzeć\ się się nogami упереться ногами+1, 2. wyprzeć się
-
2 zaprzeć się
сов.1) отпере́ться, не призна́тьсяzaparł się wszystkiego — он ни в чём не призна́лся; он от всего́ отпёрся
2) kogo-czego отре́чься от кого-чегоzaprzeć się się przyjaciół — отре́чься от друзе́й
zaprzeć się się własnych słów — отре́чься (отказа́ться) от свои́х слов
3) упере́тьсяzaprzeć się się nogami — упере́ться нога́ми
Syn:wyprzeć się 1), wyprzeć się 2)
См. также в других словарях:
zaprzeć — dk XI, zaprzećprę, zaprzećprzesz, zaprzećprzyj, zaprzećparł, zaprzećparty, zaprzećparłszy zapierać ndk I, zaprzećam, zaprzećasz, zaprzećają, zaprzećaj, zaprzećał, zaprzećany 1. «zwykle w odniesieniu do oddechu: powstrzymać, wstrzymać, zatamować»… … Słownik języka polskiego
